ntah la pe yg sedang bermain di benak fikiranku...
sedih + sepi + iri ati + nk nages pon de.... aq rase idop aq sunyi sgt.... aq xnk pkir lebih2 tp aq x mmpu lawan prasaan ni... dh lme aq rase cmni... tp rasenye aritu dh pulih skjap... kini 'ia' muncul lagi... atau ini mungkin hanye perasaan aq...
dipinggirkn??? huh! dr kcik aq slaloo rase cmni.. kenapa?? mngkin kkurgan diri aq ni yg wt aq rse cmni... aq slalo rse dr aq 'kcik' bile berdiri di kalangan kwn2 ku... mereka cntik, mereka pandai, mereka berkebolehan... tp?? aq x punya pe2.... malahan, keyakinan juga aq x punya....sbb tu aq lbih suke bersendirian... pendam shja niat di dlm ati... aq thu.... mai yg beranggapan aq sombong... tp, itulah hakikatnye... aq x pandai bergaul dgn org... aq malu... aq segan... aq takot aq x setanding mereka... sbb 2 aq slesa sendirian...
aq juga x mahu mereka malu apabila terpakse berdamping dgn kawan seperti aq... terpakse jln di publik bersebelahan dgn aq... aq takot dorg malu bila de org lain kutuk dorg berkawan dgn org mcm aq... huh! berat sungguh yg aq rse... kdg2 aq rase seolah diri aq diperlukn krn terpakse.. bg memenuhi idup mereka yg sdg ksunyiaan... pabila gembira, aq dilupakan seketika... mungkin juga aq slap... mungkin ini hanya sekadar andaian...
tp aq redha dgn ketetapan idup ini... jika aq dilahirkn utk menggembirakan org, aq terima... aq akan cube sedaya upaya aq untuk wt org sekeliling aq gembira... utk wt kawan2 aq gembira... kepada kawan2 yg slaloo berada dcc ku, terima kaseh aq ucapkn...
